دوست منتقدي كه نمي‌خواهم اسمش را بياورم، چرا كه شايد از نظرش برگشته باشد، در آن سالهايي كه هنوز شاملوي بزرگ زنده بود در موردش گفت:" شاملو، يك غول زيباست، اما يك غول شني، كه عمري ندارد و كمي بعد از مرگش، فرو خواهد ريخت." اما زمان انگار حرفي ديگر دارد. شاملو نه تنها در طول يازده سالي كه مرگش مي‌گذرد، فرو نريخته است كه صدايش را بيشتر از قبل مي‌شنويم. صداي او را آخرين بار، با لحني كودكانه شنديم، هنگامي كه دو كتاب از او با عنوان «قصه دروازه بخت» و «بارون» بعد از سالها دوباره منتشر شدند.
متن كامل
متن كامل
۲ نظر:
اگر دستهایمان را محکم به یگدیگر گره بزنیم میتوانیم به شکستن بن بست ها امیدوار باشیم
...و ما
من و تو
انسان را رعایت کردیم
خود اگر شاهکار خدا بود
یا
نبود!
ارسال یک نظر