جشنواره فيلم فجر امسال را بايد جشنواره رودربايستي‌ها ناميد، چرا كه از همه جاي آن همچنين رنگ و بوي مي‌آيد. مثلا يكي مي‌گويد اگر مي‌خواهيد فيلم من را نمايش دهيد، بايد همه بر و بچه‌ها سالن سينما يكي يك عدد سانديس بدهيد. وگرنه نمي‌آيم. مدير كل اداره نظارت و ارزشيبابي وزارت ارشاد هم به جايي اين‌كه جواب طرف را بدهد، خيلي ساده و صميمانه مي‌گويد كه من جواب فلاني را خصوصي و يواشكي مي‌دهم. و احتمالا توي ذهن‌اش اين است كه به آن كارگران بگويد كه عزيزم! آخه كي بره سانديس بخره؟ همه بچه گرفتار جشنواره‌ان. كلي خبرنگار بي كارت هم داريم كه نمي‌دونيم چي جوابشونو بديم.
بخش «نوعي نگاه» يكي از همين رودربايستي‌هاست. هنوز هيچ‌كس نمي‌داند اين بخش چرا ايجاد شده و چه كاركردي دارد. مي‌گويند كه نمونه برداري از بخش « نوعي نگاه» جشنواره كن است. اما نمي‌گويند كه دقيقا قرار است چه باشد. يعني نمي‌گويند كه قرار است همان كاركرد را داشته باشد يا راهي ديگر را برود. فقط جهت تكريم جماعت فيلمساز اين بخش را گذاشته‌اند و قرار است كه در اين بخش، فيلم‌هايي كه در بخش مسابقه شركت نمي‌كنند، در اين بخش به نمايش در آيند. يعني چي آخه برادر؟ چرا كلاهتو كج گذاشتي؟ اگر قرار است كه فيلم‌هاي خارج از مسابقه را در اين بخش « نوعي نگاه» به نمايش در آورند، بخش بخش « خارج از مسابقه» چه تعريفي دارد؟ آخه اين رسمشه؟
اما رودربايستي‌ها به همين‌جا خاتمه پيدا نكرده. معمولا هر سال حدود بيست فيلم در بخش مسابقه سينماي ايران قرار مي‌گيرند. امسال سي و سه فيلم در اين بخش به نمايش در مي‌آيد و داوران به جاي قضاوت در مورد بيست فيلم، بايد سي و پنج فيلم را ببينند. يعني هيات انتخاب دلش نيامده كه فيلم‌ها را حذف كنند و همان بيست فيلم به بخش مسابقه راه دهد. يعني دلشان مي‌خواسته همه را شاد و خرسند نگه دارند. يعني يا هيات انتخاب نبوده يا اگر هم بوده دربايستي داشته براي انتخاب فيلم. يعني هر كدام از فيلم‌ها را كه مي‌خواسته‌اند كنار، كارگردان و تهيه‌كننده‌اش آمده جلو و گفته: «مني كه جيك و جيك مي‌كنم، نگاتيو خراب مي‌كنم واست، بزارم برم.» بعد طرف دلش سوخته و گفته « تو هم بمون»
اين‌جوري شده كه خيلي از فيلم‌ها كه اصلا و ابدا بختي ( = شانسي. فرصتي هم ذكر شده است) براي دريافت سيمرغ ندارند هم به بخش مسابقه راه يافته‌اند. شايد هم مشكل از تنور باشد و مي‌خواهند به اين وسيله داغش كنند. به هر حال يك تنور داغ اين روزها به خيلي كارها مي‌آيد و آدم اگر در سر دبيري آشنا ( مترداف با واژه نا آشناي پارتي ) داشته باشد، مي‌تواند به سنگك شب‌اش اميد بدارد.
به هر حال بيست و نهمين جشنواره فيلم فجر امسال 15 بهمن كارش را رسما شروع كرد و تا آن تاريخ، از دوستان و همكاران در اين جشنواره رسما تقاضا دارم تا كلاه‌هايشان را كج بگذارند و به همه جيك و جيك‌ها توجه كنند، چرا كه اگر اين اتفاق نيافتد، ستون گيرنا، به چه كسي گير دهد؟ رستم و اسفنديار هم كه ديگر مشاعيتي( مشاركت سابق) نمي‌كند. پس ما از چه بنويسيم؟ مني كه جيك و جيك مي‌كنم ، گيرناي كوچيك مي‌كنم، بزارم برم؟ يكي لطفا پيدا شود و بگويد:« تو هم بمون»
رونوشت: اين مطلب پيش از اين در روزنامه آرمان منتشر شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر